Smerige spelletjes van de UFC onthuld - Wat je eigenlijk niet mag weten

In dit artikel:

MMA lijkt een aantrekkelijke sport, maar heeft een duistere zijde. Achter de glitter van de kooi schuilen problemen zoals dopinggebruik, contractuele uitbuiting en financiële onzekerheid voor veel vechters. Steroïden zijn een persistent probleem; prominente vechters zoals Jon Jones en Anderson Silva hebben positief getest op verboden middelen, en er zijn claims dat het gebruik wijdverspreid is onder elite-vechters, ondanks de strikte controles.

Veel vechters zijn gebonden aan strenge contracten bij de UFC, waardoor ze gedwongen worden om te vechten, zelfs bij gezondheidsproblemen. Ze hebben beperkte mogelijkheden om andere aanbiedingen te overwegen en kunnen niet eenvoudig met pensioen gaan zonder financiële consequenties. Dit leidt ertoe dat ze uit noodzaak vechten, niet omdat ze er klaar voor zijn. De UFC heeft de mogelijkheid om contracten te verlengen, wat de situatie verder bemoeilijkt.

De tegenhanger van de UFC, de Professional Fighters League (PFL), werd in 2018 opgericht met als doel een eerlijker systeem te bieden, maar blijkt chaotisch en financieel kwetsbaar te zijn. Er zijn zorgen omtrent de ondoorzichtigheid van regels en een complexe structuur die ook fans in verwarring brengt.

Daarnaast is de rol van geld in de sport aanzienlijk; meer populaire vechters die goed presteren op sociale media ontvangen vaak prioriteit. Dit leidt tot frustratie bij andere talentvolle vechters die over het hoofd worden gezien.

Usada, opgericht om de dopingcontrole in de UFC te verbeteren, heeft zijn effectiviteit niet kunnen waarborgen. Na een breuk tussen de UFC en Usada heeft de UFC haar eigen antidopingbeleid, maar de effectiviteit daarvan staat ter discussie onder fans en analisten.