Rico Verhoeven's tegenstanders meest getest op doping - maar kijk wie op 1 staat!

In dit artikel:

Het dopingbeleid van vechtsportorganisatie Glory wordt bekritiseerd vanwege een oneerlijke verdeling van dopingcontroles. Vooral zwaargewichtsvechters, en dan met name de tegenstanders van kampioen Rico Verhoeven, worden frequent en streng gecontroleerd. Namen als Levi Rigters, Jamal Ben Saddik, Soufian Laidouni en Tarik Osaro ondergaan soms zes tot negen dopingtests per jaar, terwijl veel andere vechters, ook binnen de organisatie, nauwelijks of slechts één test per jaar krijgen. Dit geldt ook voor vechters die meerdere partijen vechten zonder intensieve controles te ondergaan.

Topcoach Said El Badaoui bevestigt dat Glory vooral focust op dopingtests bij zwaargewichten en tegenstanders van Verhoeven, waarbij sommige vechters (zoals Serkan Özçağlayan, Tayfun Ozcan en Mohamed Amine) ook buiten deze klasse vaker getest worden. De tests vinden niet alleen rondom wedstrijddagen plaats, maar soms ook onverwacht thuis, in de sportschool en zelfs in het buitenland, zoals in Thailand.

Deze aanpak roept vragen op over de gelijkheid en effectiviteit van het antidopingbeleid binnen Glory. Terwijl sommige vechters, zoals Bahram Rajabzadeh, al negen keer getest zijn, blijven anderen met meerdere wedstrijden achter alsof zij buiten schot blijven, wat leidt tot twijfels over de eerlijkheid van de controles. De nadruk op tests bij Verhoeven en zijn directe tegenstanders sluit aan bij zijn wens om alleen tegen schone vechters aan te treden, maar zet tegelijkertijd andere atleten mogelijk onnodig buiten het dopingtoezicht.