De nieuwe strijd van de eeuw: bokspromoters vechten om de toekomst van de sport
In dit artikel:
Boksen, ooit gevormd door iconische rivaliteiten zoals Ali–Frazier en Pacquiao–Marquez, ziet nu een nieuwe machtsstrijd ontstaan — niet in de ring, maar achter de schermen tussen de invloedrijkste spelers in de sport. Aan de ene kant staan traditionele machtigen als Al Haymon, Bob Arum en Oscar De La Hoya, die het moderne boksen decennialang hebben bepaald maar wiens imperiums tekenen van verval vertonen nu lucratieve tv‑deals sterk zijn gekrompen. Ondanks sterren als Gervonta Davis, Naoya Inoue en Ryan Garcia staat de financiële basis onder druk.
Aan de andere kant staat TKO: een nieuw, kapitaalkrachtig initiatief met Dana White als publiek gezicht en de Saudische investeerder Turki Alalshikh op de achtergrond. TKO wil niet alleen meedoen, maar het systeem hertekenen door eigen titels, ranglijsten en mogelijk een nieuwe competitie te introduceren — en met grote, spraakmakende partijen op de kalender wil het marktaandeel opeisen.
Kenners zien zowel risico’s als kansen. De nieuwe machtspositie van TKO kan de versnippering van het boksen verergeren, maar het kan ook een impuls geven als de traditionele promotoren reageren met samenwerkingen in plaats van onderlinge rivaliteit. Een concreet voorstel hiervoor is de World League of Boxing: een internationale competitie waarin grote promotors zoals Eddie Hearn, Frank Warren, Akihiko Honda en Fernando Beltran samenwerken binnen een vast seizoen met punten, drafts, reguliere wedstrijden, superkaarten en play‑offs.
Een dergelijke wereldwijde league zou volgens voorstanders de huidige fragmentatie kunnen oplossen, mediacontracten concentreren en daardoor aanzienlijk meer waarde genereren dan losse deals. Voor bokser(s) zou het meer voorspelbaarheid en zekerheid bieden — met minimaal één verplicht gevecht per jaar, vaste vergoedingen en een transparant belonings- en promotiesysteem. Voor fans betekent het duidelijkere schema’s en minder uitgestelde of afgezegde topgevechten.
De cruciale vraag blijft of de gevestigde garde bereid en in staat is om de handen ineen te slaan en zo een tegenwicht te vormen tegen de kapitaalkrachtige nieuwkomer. Als dat niet gebeurt, dreigt TKO de spelregels langdurig te veranderen; slaagt samenwerking er wel in, dan kan de sport structureel worden versterkt.